Dziewczyny, żony z tęsknoty za swoim M. przyprawiają mu rogi - Forum dla pracujących na morzu ich rodzin i przyjaciół ludzi morza

Admin · Administrator

Po długim rejsie marynarz wraca do domu.
Spędza upojne chwile z żoną i zasypia.
Nad ranem do pokoju zagląda synek i cofa się wystraszony. Szok

- Jasiu, czego się boisz

Przecież jestem twoim tatusiem

- Akurat

Wszyscy tak mówią ...

Marynarz u wróżki
- Jest pan ojcem dwójki dzieci...
- Tak pani myśli

... Jestem ojcem CZWÓRKI dzieci

- To pan tak myśli

...

hmmmmmmmmmmm myślę

Swego czasu · Gość

fajny, przystojny, inteligentny trochę młodszy ale z mojego miasta bo nie jesteśmy z pomorza.
Później kiedy zaczął odbywać praktyki i staże na statkach zaczęłam się zastanawiać po co mi on. ??
sms rzadko, telefonów właściwie wcale, z netu nie korzystał i stwierdziłam po którymś jego wyjeździe że nie chcę takiego faceta.
Że nie potrzeba mi faceta 3 miesiące w roku tylko cały czas w zdrwoiu i w chorobie.
Teraz znów przyjechał coś wspominał o ślubie, że przecież on już znalazł to co szukał i że czas już zająć się jakąś rodziną i wiecie teraz wiem napewno że nie chcę z nim być, bo nie chcę go zdradzać a chcę móc się wieczorem przytulić do ciepłego ciałka a nie zimnej poduszki po jego stronie łóżka Jezyk

kornelia

...A ja kocham swojego miska

I czekam kiedy do mnie wroci...

Bartezik · Wysłany: Czw 17:50, 08 Mar 2007 Temat postu:

cos wiem na ten temat .. , jestem mlodym czlowiekiem dopiero po szkole , ale juz doswiadczylem tego czego boja sie wszyscy marynarze , czyli zdrady podczas bycia na statku . Za kilka dni wyjezdzam ponownie na prawie pol roku , znalazlem nowa MILOSC ale sama mysl o tym nie daje mi spokoju.. nie wiem czy kiedys bede mogl zaufac dziewczynie w 100% i byc pewnym tego ze podczas bycia na statku nie bede mial rogow..

xxxx

Wasz marynarz wcale nie musi zdradzac Was kiedy wyjedzie.
Jesli tylko zechce znajdzie sobie kogos w kraju twierdząc ze sobie odbija wielomiesięczny kontrakt.

wdowa · Wysłany: Czw 9:27, 26 Mar 2009 Temat postu:

Oj miłe Panie i Dziewczyny. Nie każda może być kobietą marynarza, bo jak mówią te naprawdę WIERNE i ja też "... ŻONĄ MARYNARZA TRZEBA SIĘ URODZIĆ..."
Pozdrawiam Was wszystkie.

Winnetou57

W czasie studiów na Akademii Marynarki Wojennej w czasie urlopu rozmawiałem z moja dziewczyną, z którą "chodziłem" od III klasy LO, o tym czy chce mieć męża marynarza. Rozmawialiśmy bardzo szczerze. Powiedziała, że tak ale powiedziała też o wszystkich obawach jakie ma. po powrocie na uczelnię złozyłem raport o przeniesienie do słuzby czynnej. Rok po wyjściu z wojska pobralismy sie, zyjemy razem do dnia dziesiejszego, mamy troje dorosłych dzieci, ukończyłem prawo i pracuje w swym zawodzie.
Sprawami MW interesuję się nadal i czasami czytam lub oglądam moich kolegów w TV, teraz juz z wysokimi stopniami na pagonach a nawet admiralskim ... i wtedy jest wielki .... "dół".
Zona nie zna prawdziwej przyczyny odejścia z AMW i nie zamierzam jej o tym kidykolwiek powiedzieć , to była moja decyzja.

Marco

Gdybym nadal pływał to bym pewnie był kawalerem.
Każda dziewczyna z która byłem nie wytrwała nigdy do końca 6-mies. rejsu.
Ja wracałem z utęsknieniem do kraju a ona już miała innego Smutny

Admin · Administrator

Marco - jak to w życiu bywa, w tamtym czasie, na tym "polu" widocznie szczęście Tobie nie sprzyjało i trafiałeś na swojej drodze dziewczyny na które nie zasługiwałeś Smutny

Może i lepiej, że po 6 m-ach okazywało się, że nie wytrzymują rozłąki niż miałoby to nastąpić po iks latach wspólnego życia Mruga

Nie możemy jednak wsadzać wszystkie dziewczyny do jednego wora, są takie, a znam to z autopsji, że przez lata pływania i wielomiesięczne (bywało ponad roczne) rejsy, mąż wracając z pracy nigdy nie musiał do swojego domu wchodzić bokiem, żeby rogami nie zaczepić o futrynę Hyhy

katinana

... a ja właśnie stałam się kobietą marynarza i to bardzo dojrzałą (47 lat), więc moje marzenie od lat 30-tu spełniło się! WSM w Szczecinie, Wały Chrobrego, mundury marynarskie... nigdy (aż do tej pory nie było mi to dane). Wprawdzie mój nie ukończył Szkoły Morskiej, jest skromnym ETO, ale kocham Go ponad życie i nie wyobrażam sobie jakiejkolwiek zdrady. To niemożliwe! Czekam na Niego. Popłynął dopiero w "nasz" drugi rejs a ja już tęsknię... Sprawdzam marine traffic i gdzie jest i co się z Nim dzieje i tak barzdo Go kocham i czekam, czekam, czekam aż do stycznie 2012... Pozdrawiam wszystkie "opuszczone marynarzowe". Warto czekać-naprawdę!

zona marinero

Jestem żoną marynarza. Mój mąż to mój najlepszy kumpel. Do tańca i do różańca. Kiedy jest na statku, wciąż go traktuję, jakby był w domu. Piszę o wszystkim co się dzieje u mnie w pracy, u naszych znajomych, nawet jak pogoda w Szczecinie. Jak trzeba to się kłócimy mailowo:) Tęsknota jest. Zdrady nie przewiduję. To jakbym sobie sama strzeliła w kolano. Tyle się naszukałam przyjaciela i kochanka w jednym, że te 4 miesiące wolę poczekać niż stracić go dla 15 minut wątpliwej przyjemności. Bo kto powiedział, że jakiś romansowy kochanek okaże się w łóżku lepszy od mojego męża? Wesoly

A wiadomo. Po zdradzie związek nigdy już nie jest taki sam, bo tajemnice dzielą ludzi..