żona marynarza - Forum dla pracujących na morzu ich rodzin i przyjaciół ludzi morza

ewa

Witam od niedawna jestem żoną marynarza. Mój mąż jest oficerem i wypływa na 4 do 6 m-cy. Zdarzyło mi się jako gość być na jego statku, wiem na czym jego praca poloega, mam do niego zaufanie ale i tak jest mi bardzo ciężko gdy go nie ma. Ja nie pracuje nie mamy jeszcze dzieci ,a bardzo chcemy ,to też jest problemem bo robienie czego kolwiek na czas nie pomaga. Do tego mieszkam daleko od rodziny. Nie chce się łamać ale nie jest lekko ,wiem że żony marynarzy muszą być twarde ale i tak to nie pomaga. Jak sobie radzić z tym wszystkim?

Admin · Administrator

Witaj Ewo !

Rozumiem Twoje wszystkie rozterki, ponieważ również budowałam wspólny związek, rodzinę z M w miejscowści, gdzie obydwoje nie mieliśmy nikogo z rodziny Smutny

Nie było łatwo i gdyby nie te wielomiesięczne rozłąki, co "ukradły" nam nasze młode lata, było cudownie, bo na tych samych falach nadawaliśmy nawet na odległość Wesoly

Nie chciałabym też dawć Tobie jakiś rad, gdyż to co mi dawało siły, Tobie niekoniecznie musi.

Moja Droga, krótko napiszę ... miłość przenosi góry i jeżeli jest ona w Twoim związku u Was obojga jednakowo silna, nie ma rzeczy których nie przezwyciężycie. Postaraj się wsłuchać w samą siebie np. przy muzyce relaksacyjnej i w tej sytuacji jak nie macie jeszcze dzieci, realizuj Wasze wspólne marzenia ...

pozdrawiam serdecznie